BIOGRAFIËN

Saarinen was de zoon van Eliel Gottlieb Saarinen, een andere bekende architect. Eero Saarinen studeerde beeldhouwkunst aan de Académie de la Grande Chaumière in Parijs en 1930-1934 architectuur aan de Yale School of Art and Architecture. Daarna ging hij naar het architectenbureau van zijn vader. Hij werd daar partner. In de jaren vijftig opende hij zijn eigen architectenbureau Eero Saarinen and Associates in Birmingham, Michigan. Hij won zijn eerste grote publieke erkenning in de Jefferson National Expansion Memorial competitie in St. Louis. De enorme dubbele parabolische boog werd echter pas postuum gerealiseerd na Eero Saarinen's dood, 1965. Saarinen was aanvankelijk sterk gericht op de strikte kubieke vormen van Ludwig Mies van der Rohe, voordat hij na verloop van tijd expressievere vormen vond die sterk aan schetsen van Erich Mendelsohn deden denken. Boven alles zijn de vegende, vrij dragende dakconstructies bekend. 1957 ontwierp hij het Milwaukee Art Museum. Eero Saarinen ontwierp naast gebouwen ook meubels. Beroemd is zijn eenpotige "Tulip Chair" met zijn brede, ronde voet. Eero Saarinen was voorzitter van de jury bij de Sydney Opera House Competition van 1969 t/m 1957. Hij zou deze wedstrijd een beslissende wending hebben gegeven door het afgewezen ontwerp van latere winnaar Jørn Utzon onder de documenten te benadrukken en de aandacht van de jury aan te bevelen.

PRODUCTEN VAN Eero Saarinen

Tulip Side Chair, 1956

Tulip Armchair, 1956

Saarinen Side Table, 1956

Round Dining Table, 1957

Saarinen Tulip Stool, 1956

Saarinen Executive Chair, 1957

Saarinen Executive Arm, 1957

Organic Chair, 1940

Saarinen Executive Chair, 1957

Executive Swivel, 1957

Saarinen Executive Arm, 1957

Executive Swivel, 1957

Saarinen Executive Chair, 1957

Saarinen Executive Stool, 1957

Womb Lounge, 1948

Womb Ottoman, 1948