Multidenker en universalist
Het leven begon nogal conventioneel voor Piet Hein. Zijn vader en moeder waren respectievelijk ingenieur en oogarts. Piet Heins jeugd en adolescentie in Kopenhagen eindigde met het behalen van een algemeen certificaat van de Metropolitan Grammar School, waarna hij in het najaar van 1924 de introductiecursus filosofie aan de Universiteit van Kopenhagen volgde.
Daarna werd het leven van de inmiddels 19-jarige Piet Hein allesbehalve regelmatig. Voor enige tijd verliet hij de universiteit om naar particuliere kunstscholen in de hoofdstad te gaan en bracht hij ook enige tijd door als student aan de Koninklijke Zweedse Academie voor Schone Kunsten in Stockholm. Hij kwam terug naar Denemarken en blijkbaar veranderde hij zijn studie filosofie en theoretische natuurkunde aan de Universiteit van Kopenhagen, aan de Technologische Universiteit en aan het Niels Bohr Instituut.
Misschien verklaart dit het fundamentele onderscheid van Piet Hein. Voor hem bestond er geen onoverbrugbare kloof tussen de subjectiviteit van de beeldende kunsten en de objectieve wereld van de wetenschap.
Gedurende het hele leven groeide hij en drukte zich uit als kunstenaar en wetenschapper. Hij is een universalist genoemd. Op die manier bestond er een spirituele affiniteit tussen hem en het Renaissance-ideaal, een moderne variant van Leonardo da Vinci. In tegenstelling tot de historische idealen is in Piet Heins werken echter een gemakkelijk herkenbaar element te vinden, of het nu gaat om wetenschappelijke publicaties, essays, poëzie of architectuur. De bijzondere Piet Hein touch is de superioriteit van de vorm ten opzichte van de doelstellingen, het medium en de inhoud.
De wereld van Piet Hein is bijna de belichaming van design. Zijn herkenbare taal- en materiaalstijl maakt van design kunst. Hij behoorde tot de generatie waartoe ook enkele culturele linksen van het interoorlogse en later van de bloemenkracht behoorden, maar hij koos er niet voor om met of tegen de stroming te gaan. Piet Hein koos zijn eigen koers. De koppen van deze cursus waren maar weinig en ze begeleidden hem bijna zestig jaar in een poëtische en architecturale productie. Als zijn productie onder één onderwerp zou worden verzameld, zou het woord harmonie waarschijnlijk het meest geschikt zijn.
Piet Hein legde zijn werkwijze zo uit: "Kunst is een oplossing voor problemen die niet duidelijk geformuleerd kunnen worden voordat ze opgelost zijn". Andere mensen hebben zijn werkwijze zeer treffend architectonisch poëtisch ontwerp genoemd.